Botoks – leczenie nadpotliwości
Wzmożone pocenie jest Twoim problemem? Jeżeli stosowane przez Ciebie dotychczas metody zawodziły, postaw na skuteczny zabieg z zakresu medycyny estetycznej. Botoks leczy nadpotliwość, dając spektakularne efekty.
Na czym polega leczenie nadpotliwości toksyną botulinową typu A?
Leczenie nadpotliwości botoksem polega na ostrzykiwaniu gruczołów potowych znajdujących się m.in. w okolicach pach. Skutkuje to zahamowaniem przekaźnictwa nerwowego, co prowadzi do zahamowania wydzielania potu.
W jaki obszary można wstrzykiwać botoks?
Botoks najczęściej wstrzykuje się w okolice pach, aczkolwiek botulinę podaje się również w leczeniu nadpotliwości dłoni i stóp. U niektórych pacjentów iniekcji dokonuje się w skórę głowy, aby zredukować nadmierne pocenie w tym obszarze.
Tak naprawdę botoks można podać w każde miejsce, w którym dochodzi do wzmożonego wydzielania potu.
Jak wygląda zabieg?
Zabieg poprzedzony jest lekarską konsultacją i wywiadem medycznym. Następnie pacjent poddawany jest testowi Minora, dzięki któremu możliwe jest wskazanie obszaru nadmiernej potliwości.
Test polega na posmarowaniu konkretnego miejsca jodyną, a następnie posypaniu go skrobią ziemniaczaną. W zaczernione miejsca podaje się toksynę botulinową – ostrzykiwań dokonuje się punktowo.
Jakie są efekty zabiegu i ile się utrzymują?
Efekt pojawia się po 3-10 dniach od zabiegu i utrzymuje się od 6 do 8 miesięcy. Zabieg dobrze jest powtarzać gdyż czas działania jak również odstępy między kolejnymi zabiegami wydłużają się. Po upływie czasu działania preparatu gruczoły potowe znów zaczną „działać” i wydzielać pot.
Jak wygląda skóra po zabiegu?
Bezpośrednio po zabiegu może pojawić się zaczerwienienie – w miejscu iniekcji. Objawy jednak szybko znikają – po upływie ok. 1 godziny.Jak postępować po zabiegu?
Pacjent po zabiegu wstrzyknięcia botoksu powinien przez kilka tygodni zrezygnować z zabiegów wykorzystujących:
• fale radiowe
• podczerwień
• promieniowanie laserowe.
Ponadto nie zaleca się korzystanie z sauny.
Jakie są przeciwskazania do zabiegu?
- ciąża,
- stosowanie antybiotyków,
- stany grypowe,
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo – mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona),
- zaburzenia krzepnięcia krwi
- stosowanie leków antykoagulacyjnych (m.in.: aspiryna).
